تأثیر زبان فارسی بر زبان آلبانیایی

چکیده

زبان فارسی و زبان آلبانیایی هر دو از خانوادۀ زبان های هندواروپایی اند. زبان آلبانیایی (شکیپ- Shqip) زبانی است با ریشه‌ای در خانواده  زبان‌های هند و اروپایی و به این ترتیب تا حدی معین به دیگر زبان‌های اروپا مرتبط است. تحقیقات زبانی نشان می دهد که بین زبان فارسی و آلبانیایی همانندی های فراوان هم در حوزۀ واژگان و هم در حوزۀ دستوری وجود دارد. زبان فارسی که از زبان‌های مهم خانوادۀ هند و اروپایی است، در گذشته‌ای نه چندان دور در بیرون از مرزهای کنونی ایران  بسیار گسترده و فراگیر بوده است. زبان فارسی با مایه های فرهنگ اسلامی به همت سپاهیان عثمانی وارد آلبانی شده و طی پنج قرن حاکمیت عثمانیان بر این کشور، به عنوان زبان ادب و تصوف و فرهنگ خواص این کشور بوده است. طی حکومت عثمانی ها در آلبانی و دیگر مناطق آلبانیایی نشین (کوزوو، مقدونیه، منته نگرو و صربستان) واژگان فراوان این زبان وارد زبان آلبانیایی شد و بسیار این واژه ها نیز هم اکنون در زبان مردم آلبانیایی رواج دارند. این واژگان در حوزه های گوناگون زندگی مردم آلبانیایی استفاده می شود و این دلیل نشانگر تأثیر فرهنگ ایرانی بر فرهنگ های دیگر جهان، از جمله فرهنگ آلبانیایی است. در این مقاله کوشش خواهد شد کمیت و کیفیت واژگان فارسی و دگرگونیهای لفظی و معنایی آن در زبان آلبانیایی بررسی و تحلیل گردد.